Dorota Gąsiorowska, Niedokończona baśń

 

Niedokończona baśń/ Dorota Gąsiorowska, Między Słowami 2019
Literatura polska

Po książkę „Niedokończona baśń” Doroty Gąsiorowskiej sięgnęłam od razu jak zobaczyłam ją na półce biblioteki w dziale Nowości. Zachęciła mnie twórczość autorki – jej poprzednie książki przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem i każda z nich przypadła mi do gustu. Stwierdziłam, że tak będzie też tym razem.

Książka reprezentuje gatunek współczesnych powieści obyczajowych. Jej akcja toczy się w jednym z polskich miast i w kilku francuskich miasteczkach. Główną bohaterką jest młoda kobieta Julia, która samotnie wychowując kilkuletnią córkę Basię dostaje pracę będącą spełnieniem jej marzeń – zostaje osobistą asystentką słynnej pisarki Susanne Benoit. Julia poznaje jej zwyczaje i często niełatwy charakter pisarki. W towarzyskich utarczkach z pracodawczynią pomaga jej krewny pisarki, będący wparciem dla dziewczyny. Wszystko się jednak zmienia, gdy pisarka prosi Julię o wspólny wyjazd do rodzinnych stron Susanne – do Francji. W czasie wyjazdu Julia poznaje rodzinę pisarki, zwiedza wraz z córką piękne akwitańskie zamki i zachwyca się okolicznymi krajobrazami. Tutaj też stara się rozwiązać zagadkę starożytnej księgi, która przez wiele lat pozostawała nierozwiązana.

Autorka wspaniale opisała francuskie miejscowości, zamki, ogrody. Połączyła baśniową scenerię z czasami współczesnymi. Czytelnik czuje atmosferę miejsca, smak potraw, przeżywa wraz z bohaterką emocje, a nawet słyszy palące się w kominku drewno. Autorka w każdej swojej książce przenosi czytelnika do świata, który sama kreuje, a czytając „Niedokończoną baśń” wielokrotnie miałam wrażenie, że stoję tuż obok Julii, widzę i czuję to samo co ona.

Ciekawie została przedstawiona również córka Julii, Basia. Rezolutna dziewczynka wiele razy sprawiała mi powody do uśmiechu.

 Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Baśniowa atmosfera towarzysząca w czasie wyjazdu bohaterki do okraszona została elementem tajemnicy, za co tak bardzo lubię książki Doroty Gąsiorowskiej.

Tę książkę polecam wszystkim, których zafascynowała twórczość autorki, a także tym, którzy chcą się na chwilę oderwać od codzienności i znaleźć w miejscu przyjemnym, gdzie czas nie pędzi, gdzie jest pięknie, spokojnie i bajkowo.

Z nutką tajemnicy w tle…

Gorąco polecam
Jagoda