20. rocznica śmierci Astrid Lindgren

 

Astrid Lindgren urodziła się w 1907 roku, w małym szwedzkim miasteczku Vimmerby.

Opowiadania ojca głęboko zapadały w pamięć małej Astrid, a jej bujna wyobraźnia sprawiła, że kilkanaście lat później stała się wszystkim znaną pisarką literatury dla dzieci i młodzieży.

Wypracowanie 14.letniej Astrid zostaje wydrukowane w gazecie „Vimmerby”.

Po ukończeniu szkoły dziewczyna podjęła pracę w tejże gazecie. Miała tam romans z redaktorem naczelnym, który był wówczas człowiekiem żonatym i ojcem, a który ostatecznie zaproponował jej małżeństwo w 1926 roku – po zajściu Astrid w ciążę. Ona jednak odrzuciła jego małżeńską propozycję i przeprowadziła się do stolicy Sztokholmu.

Z powodzeniem kończy tam kurs stenografii oraz maszynopisania.

Chłopczyka urodziła w Kopenhadze, gdzie nie trzeba było podawać imienia ojca dziecka, którego po prostu nie chciała znać. Małemu nadano imię Lars, a nazywano go Lasse. Wychowywał się w rodzinie zastępczej w Danii, aby Astrid mogła kontynuować naukę w Sztokholmie.

Dziewczyna podjęła pracę w Szwedzkiej Centrali Księgarskiej, jako sekretarka. Nie zarabiała zbyt wiele.

W 1928 roku zaczęła pracę w Królewskim Klubie Automobilowym. W 1932 roku wyszła za mąż za swojego pracodawcę, Sture Lindgrena, który zostawił dla niej swoją żonę. Trzy lata później, w 1934 r., Lindgren urodziła córkę Karin. Pippi Pończoszanka została wymyślona właśnie przez nią. Poprosiła o to swoją matkę, a ta chętnie bawiła ją opowieściami, gdy córeczka leżała chora w łóżku. A zdarzało jej się to bardzo często.

Od 1933 roku Astrid pisze bajki do dwóch gazet: „Wiejskie Święta” oraz „Gazeta Sztokholmska”.

Dodatkowa praca u docenta kryminalistyki spowodowała, że nauczyła się rzeczy, które z powodzeniem wykorzystała pisząc „Detektywa Blomkvista”.

Podczas wojny cenzurowała listy w oddziale służby wywiadowczej – czytała listy przesyłane przez szwedzkich żołnierzy.

W 1944 roku, gdy Astrid skręciła nogę jeżdżąc na lodzie, zaczęła spisywać opowieści związane z Pippi Pończoszanką. Jej przygody wysłała do wydawnictwa Bonnier, jednak maszynopis został odrzucony. Dopiero, gdy powieść zdobywa pierwsze miejsce w konkursie literackim – udaje się wreszcie wydać książkę z przygodami szalonej Pippi.

W 1946 roku Astrid zostaje zatrudniona w Rabén & Sjögren i zostaje powołana na szefa działu wydawniczego książek dla dzieci i młodzieży.

W 1950 roku Astrid otrzymuje Medal Nilsa Holgerssona za powieść „Nils Paluszek”. Osiem lat później zostaje jej przyznany Medal H. CH. Andersena. Jednak to nie koniec nagród. Po odejściu na emeryturę z wydawnictwa  Rabén & Sjögren, w 1971 roku przyznano jej złoty medal Akademii Szwedzkiej. Siedem lat później, w 1978 roku, autorka otrzymuje Pokojową Nagrodę Niemieckiego Związku Księgarzy i wygłasza mowę „Nigdy więcej przemocy!”

Astrid walczyła również o prawa zwierząt i dobre ich traktowanie.

W 1994 roku Astrid Lindgren otrzymała honorową nagrodę Right Livelihood za zaangażowanie w walkę o prawa dzieci oraz zwierząt.

1997 rok to kolejny sukces – w wieku 90. lat, Astrid Lindgren zostaje wybrana „Szwedką Roku”.

Umiera 28 stycznia 2002 roku, w wieku 94 lat.
W tym samym roku, na cześć pisarki, szwedzki rząd ustanawia bardzo ważną międzynarodową nagrodę - „Nobla Literatury Dziecięcej”: The Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA).

Przygotowano na podstawie książki:
Przygody Astrid – zanim została Astrid Lindgren/ Christina Bjork, Eva Eriksson, Zakamarki 2007