Seniorzy w bibliotece 🌳 Drzewo genealogiczne
I zrozumiałem, że już nie ma krainy mego dzieciństwa. Że żyje ona tylko we mnie i razem ze mną rozsypie się w proch którejś nadlatującej z nicości godziny.
[Tadeusz Konwicki]
Zamknij oczy... Zaciśnij powieki... Mocno, mocno. Nie patrz na to, co widzisz naprawdę teraz. Patrz dalej, wstecz, cofnij się aż do lat dzieciństwa - i patrz dobrze.
Do lat dzieciństwa przeniosła się Kasia wraz z Seniorami Dzienny Dom Pomocy Społecznej nr 1 oraz nr 4
Komentarze
Prześlij komentarz