Agnieszka Olejnik, Wianek z lawendy
„Wianek z lawendy” to kolejna książka Agnieszki Olejnik, która wciąga już od pierwszych stron. Początkowo myślałam, że będzie to jedna z tych błahych historii, które się przeczyta i po prostu... zapomni. Myliłam się. Jest to książka nie tylko o miłości, ale również o przyjaźni, poszukiwaniu szczęścia, rodzinnych tajemnic, chorobie bliskiej osoby, zdradzie, tolerancji i po prostu o rodzicielstwie. Tematów jest wiele jak na niecałe 400 stron książki.
Berenika zajmuje się matką cierpiącą na demencję. Od wielu lat nie realizuje swoich marzeń, nie zajmuje się sobą i swoim życiem. Cały swój czas poświęca matce. Pomaga jej przyjaciółka, Halina. Pewnego dnia dziewczyna kontaktuje się z lekarzem, dawnym kolegą ze szkolnej ławki, Jakubem. Czy to spotkanie odmieni życie każdego z nich? Jak wpłynie na los trójki bohaterów?
„Wianek z lawendy” to historia od początku owiana nutką tajemniczości. Nie zabraknie w niej opisów Prowansji, klimatycznych uliczek czy zapachu lawendy. Tajemnice z przeszłości, które mają znaczący wpływ na teraźniejszość. Cała ta historia to mieszanina różnych emocji – od radości, przez żal, smutek czy tęsknotę. To prawdziwy rollercoaster emocji! Tych pozytywnych, jak i negatywnych. Najmocniejszym akcentem w powieści jest na pewno śmierć bliskiej osoby. Razem z główną bohaterką przechodzimy przez wszystkie etapy żałoby.
Książka pokazuje jak wielką siłę ma przyjaźń i jak ważne są relacje międzyludzkie. Przywraca wiarę w lepsze jutro. To historia o poszukiwaniu własnego „ja”, o poszukiwaniu rodzinnych korzeni, historii, o rozwiązywaniu zawikłanych tajemnic. Wreszcie to opowieść o trójce przyjaciół ze szkolnych lat. Każdy z nich z pewnym bagażem doświadczeń i nie zawsze łatwą przeszłością. A to wszystko owiane zapachem lawendy...
Polecam na coraz dłuższe jesienne wieczory,
Malina
Komentarze
Prześlij komentarz