SENIORZY W BIBLIOTECE ║ Noc Kupały. Sobótka. Kupalnocka.

Nazwa „sobótka” po raz pierwszy pojawia się w źródłach w XIII w. jako imię świętej góry Ślęży, którą nazwano tak od rozpalanych na niej ogni obrzędowych. To jedno z najciekawszych i zarazem najstarszych i najbardziej archaicznych świąt dorocznych.

Od niepamiętnych czasów uczestnicy „sobótek”, a już zwłaszcza kobiety, przepasywały się bylicą „pierwszym zielem świętojańskim”, którego czarownice bały się więcej niż ognia i które w tę właśnie noc nabierało potężnej mocy odwracania uroków, zarazy, moru i wszelkiego zła.

W noc świętojańską na polanach i w górach płonęły ognie, które zawsze rozpalały dziewczęta, krzesząc iskrę kawałkami drewna. W Małopolsce przed wieczorem wygaszano wszystkie domowe ogniska i ponownie rozpalano je przyniesioną do domu tlącą się hubką lub zapaloną od „sobótki” pochodnią.

źródlo ➤ Święta polskie. Tradycja i obyczaj/ Barbara Ogrodowska, Afa-Wero1996

Dzienny Dom Pomocy Społecznej nr 1 oraz nr 4, dziękujemy za wspólną zabawę!